لبخند

خانم دکتر می شود معاینه ام کنی؟ سالهاست مریض تو ام مراخاطرت نیست؟ لبخند...

لندن دوباره شعر می خواهد

ومن باران

خاطره ها از اکنون گذشتند

ساعت هفت و پنج دقیقه داشت کش می آمد

زندگی از ضمیر فرهیخته ی تو لبریز شد

چه کسی خیابان هشتاد ودو را از تنهایی نجات میدهد؟

لبخند...

خوشه ی پروین گیسو آویخته بود یک نفر با تفنگ ساچمه ای به آسمان شلیک می کرد لبخند...

شاعر شدم تا واژه هایی که دوست داری را بسرایم عاشق شدم وچیزی که دوست داشتی نشدم گادفادر میشوم شاید فردا دختری مرا بشناسد لبخند...

یک روزنامه اول پاییز منتشر می شد یک مرد تمام نسخه ها را خریده بود مردخوشحال لبخند...

پنجشنبه بیست و پنجم آبان ۱۴۰۲ساعت 9:21 _ گادفادر|

لبخند...

همیشه همین است.میشود چیزی کم باشد،چیزی کم داشته باشی که برایت بزرگ جلوه کند برایت بزرگ باشد برایت شریف باشد،می گفت من چیزی کم ندارم.من همه چیز را کم دارم.چرا بزرگ جلوه نکند همه چیزم.میگفت حتی اگر توهم باشد که نیست،بزرگ بودنش را دوست دارم.اصلا دوست داشتن توهم نیست.دوست داشتن بزرگ ترین حقیقت است که کهنه نمیشود که پیر نمیشود که نمی میرد.میگفت دوست داشتن در من هر روز زاده میشود و هر روز تازه تر ومتفاوت تر وزیبا تر از دیروز است.لبخند بزن تا دیوانه ها امروز را آرام تر زندگی کنندلبخند بزن اگر نمیترسی از دیوانه های جهان یکی کم شودخدا بعضی دیوانه ها را آفریده است تا تو لبخند بزنی و شفا بدهیمحبوب می خندد وهنوز دیوانه ای شفا نیافته استمحبوب می گوید:دیوونه... لبخند...